SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. Katalog

Book

In basket

rate

Odyseja kosmiczna 3001 : finał / Arthur C. Clarke ; przekład Radosław Kot. - Wydanie I. - Warszawa : Wydawnictwo Amber, 1997. - 208 stron ; 21 cm.

(Odyseja kosmiczna / Arthur C. Clarke ; 3)

(Wielkie Serie SF)

Author

Clarke Arthur Charles (1917-2008). Autor Kot Radosław. Tłumacz Clarke Arthur Charles (1917-2008). Odyseja kosmiczna

Genre/Form

Powieść angielska

Wkrótce po obchodach związanych z początkiem kolejnego tysiąclecia przebywający w pasie Kuipera holownik kosmiczny Goliath zostaje skierowany na inną orbitę z zadaniem przechwycenia drobnego obiektu. Okazuje się że jest to astronauta Frank Poole jeden z członków załogi Discovery który dryfuje w przestrzeni oddalając się od środka Układu Słonecznego. Medycynie nowej epoki udaje się ożywić zamarznięte ciało. Po tysiącletnim śnie Poole postanawia dokończyć przerwane niegdyś zadanie.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

W14 (Młynarska 35a)

There are copies available to loan: sygn. 821-3 ang. (1 egz.)

Odolanka (Ordona 12F)

There are copies available to loan: sygn. 821-3 ang. (1 egz.)

Notes:

Tytuł oryginału: 3001 : the final odyssey

Reviews:

Oto ostatnia część kultowej serii autorstwa Arthura C. Clarke’a, finalny etap fascynującej i wizjonerskiej przygody. Fabuła rozgrywa się w przyszłości, w której ludzkość rozszerzyła swoją obecność w kosmosie. Monolity wciąż odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przebiegu ewolucji, pozostając pewnego rodzaju zagadką. Frank Poole, odnaleziony po dryfowaniu w próżni, wraca do świata dzięki nowoczesnej medycynie. Od jego zaginięcia minęło tysiąc lat, (...) a Poole musi poznać otaczającą go rzeczywistość, w każdym aspekcie — klucz do rozwiązania wielu tajemnic nadal trzyma David Bowman.
Jedną ze znaczących zalet całej serii jest zdolność Clarke’a do płynnego wplatania w narrację skomplikowanych koncepcji naukowych. Barwne opisy kosmicznych zjawisk i technologii sprawiają, że lektura staje się ekscytującym doświadczeniem nie tylko dla osób rozmiłowanych w science-fiction, ale też takich, które gatunek dopiero odkrywają. Odnoszę także nieodparte wrażenie, iż autor zachęcił spore grono czytelników do samodzielnego poszerzania wiedzy w temacie astronomii, astronautyki, pięknych elementów składających się na fascynujące eksploracje kosmosu, ciągle nam obcego.
Charakterystyczne dla Arthura Clarke’a są filozoficzne kontemplacje, pytania dotyczące przyszłości ludzkości, potencjalnych zagrożeń wynikających z rozwijania technologii, symbiotycznej relacji pomiędzy człowiekiem a maszyną — bardzo aktualny temat. Spotkałam się z opiniami, że te dywagacje są „nudne”, „niepotrzebnie zapychają książki”, aczkolwiek ja mam odmienne zdanie. Lubię lekkie intelektualne zmęczenie. Duża frajda, pole do dyskusji z innymi fanami serii, można w przyjacielski sposób nieco się posprzeczać, spojrzeć na mnóstwo kwestii z zupełnie nowej perspektywy. Muszę podkreślić, znowu, pod jak wielkim wrażeniem jestem, gdy chodzi o ponadczasowość „Odysei kosmicznej”, zwłaszcza teraz.
Trochę żałuję zakończenia wspaniałej podróży, ale właściwie każdy nurtujący wątek ciekawie rozwiązano, dalsze rozciąganie nie miałoby większego sensu. Zdaję sobie sprawę z faktu, iż sporo osób widzi w tym tomie po prostu chęć zarobienia pieniędzy, lecz, po raz kolejny, nie umiem się zgodzić z podobnymi opiniami. Clarke nie musiał więcej pisać, jednak chyba, na szczęście, chciał. Godne pożegnanie z bohaterami oraz tymi, którzy dają im nieśmiertelność, czyli czytelnikami.