Książka ta może być interesującą przede wszystkim dla osób wierzących (katolików) którym się wydaje że trójdzielny podział świata na Niebo, Piekło i Czyściec istniał od zawsze. Niestety, znakomity francuski mediewista rozprawia się z tym potocznym mniemaniem w sposób doskonały i całkiem przystępny dla każdego. Pokazuje jak ewoluowało pojęcie "trzeciego świata" aż do wyglądu znanego nam obecnie. Z autorem odbywamy pielgrzymkę po starożytnych zaświatach różnych cywilizacji oraz koncepcjach i ideach próbujących uzasadnić istnienie tychże miejsc. Całość wędrówki obficie okraszona została materiałem źródłowym co tym bardziej czyni ją przyjemniejszą dla "wyrobionego" czytelnika. Część druga opisuje narodziny idei czyśćca jako XII wieczną odpowiedź Kościoła na zmiany mentalności i zachowań religijnych wywołanych tzw. małym renesansem. Pokazuje zmagania wielkich uczonych tamtego okresu z nowym zagadnieniem oraz próby umieszczenia go w nowej architekturze świata sacrum. A że nie były to próby od samego początku uwieńczone sukcesem, możemy się przekonać czytając odpowiednie rozdziały niniejszej książki. Trzecia część traktuje już o bezspornym triumfie czyśćcowej przestrzeni, dzięki zaangażowaniu scholastyki i jej wielkich mistrzów jako twórców systemu. Niestety, nie wszyscy uznają nową koncepcję papiestwa. Mimo potężnej propagandy i sporów ideologicznych tłumaczenia scholastyków niezbyt przekonują schizmatycznych greków i heretyków, ci wolą swoje wizje zaświatów. Pracę kończy wędrówka wraz z Dantem przez krainy znane z kart "Boskiej Komedii" i tym samym stanowi jakby kwintesencję rozważań na temat Purgatorium.