359700
Książka
W koszyku
Monografia została poświęcona sejmom elekcyjnym – najważniejszym sejmom staropolskich bezkrólewi. Stanowiły one, z jednej strony, formę staropolskiego parlamentaryzmu o tradycyjnych funkcjach, z drugiej natomiast były powszechnymi zgromadzeniami wyborczymi szlachty, zwoływanymi w celu obrania króla. Autor starał się wykazać istnienie w Rzeczypospolitej XVII i XVIII w. konstrukcji tzw. bezkrólewi prawnych. Zgodnie z tą teorią, w okresie bezkrólewi nie dochodziło do „zamierania prawa” i władzy państwowej wskutek śmierci króla. Zasadniczą tezą pracy było stwierdzenie pewnego sprzężenia między sejmami konwokacyjnymi i elekcyjnymi. Ponadto autor zaprezentował prawne formy działania sejmów elekcyjnych, ich uchwały, ale także pozalegislacyjne formy aktywności, czyli wszystkie istotne i wywołujące skutki prawne działania podejmowane na forum sejmu, prowadzone w celu prawidłowej realizacji jego funkcji, a niepolegające na stanowieniu norm prawnych. Przedmiotem krytycznej refleksji autora był generalnie problem efektywności sejmów elekcyjnych, szczególnie w perspektywie specyficznych warunków ich przeprowadzania.
Status dostępności:
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75987 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Na podstawie rozprawy doktorskiej.
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia na stronach 397-417. Indeks.
Uwaga dotycząca języka
Streszczenie w języku angielskim.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej