Konkurencja przedsiębiorstw jest fundamentem gospodarki rynkowej. Funkcjonowanie konkurencyjnych rynków leży w najlepszym interesie konsumentów, ekonomicznej efektywności oraz całego społeczeństwa. Konkurencja jest motorem efektywnej produkcji. W warunkach ograniczonego popytu oraz zasobów zmusza do poszukiwania i stosowania możliwie najbardziej efektywnych dostępnych metod wytwórczych, możliwości sprzedaży, oferowania nowych produktów i poszukiwania nowych rynków zbytu. Konkurencyjność przedsiębiorstwa jest w istocie kwintesencją mikroekonomicznej racjonalności. Przedsiębiorcy są skupieni na swoim działaniu, możliwościach, ograniczeniach i celach. Podstawowy jest oczywiście motyw zysku - maksymalizacja wartości firmy. Aby te cele mogły być zrealizowane, przedsiębiorstwo musi najpierw na rynku zapewnić sobie zdolność do przetrwania i zbudować rozwojowy potencjał. Każde działanie, które temu służy, będzie - z punktu widzenia firmy - działaniem racjonalnym, służącym budowaniu i umacnianiu jej konkurencyjności. Przedsiębiorstwo nie działa niezależnie od otoczenia. Jego działalność wyznaczają przenikające się instytucje formalne i nieformalne. Ich znajomość, umiejętność dostosowania się do nich, ale też kreatywne wykorzystanie na adekwatną do możliwości danego przedsiębiorstwa skalę określają miejsce przedsiębiorstwa na rynku i jego konkurencyjną pozycję. Siłą rzeczy także pojawiające się zmiany instytucjonalne będą wywoływać działania dostosowawcze w obrębie firm, których te zmiany akurat dotyczą, przez co będą pozycjonować na nowo ich konkurencyjne i rozwojowe możliwości. Zakres rynkowych przetasowań w dużym stopniu zależy od skali zachodzących zmian lub przeprowadzanych reform