""Poetyki protestu" powstały w wyniku dyskusji podczas konferencji organizowanej przez Koło Naukowe Teorii Literatury i Zakład Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich. Obrady odbyły się w formule zdalnej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego między 6 a 14 marca 2021 roku. Tematem prezentowanych w zbiorze tekstów jest problematyka protestu, buntu i sprzeciwu analizowana za pomocą nowoczesnych koncepcji humanistycznych zaczerpniętych między innymi z ""disability studies"", socjologii literatury czy studiów nad tańcem. Wyznaczając miejsce Poetyk protestu wśród dokonań rodzimej nauki, wskazałabym na dwa przede wszystkim powinowactwa, pozwalające określić rangę tego opracowania na tle dotychczasowej tradycji polskiej humanistyki. Po pierwsze więc temperatura i poczucie wagi prowadzonych dyskusji, współistniejących na równych prawach z tekstami „gotowych” wypowiedzi, przywołuje na myśl stanowiącą niegdyś fenomen – intelektualny i wydawniczy – gdańską serię Transgresje, redagowaną przez Marię Janion […]. Po drugie […] inicjatorzy konferencji sięgają do najlepszych wzorców i tradycji polskiego literaturoznawstwa teoretycznego, chcąc zapewnić mu ciągłość i nadać nową, „pokoleniową” jakość. Mowa tu, rzecz jasna, o trudnej do przecenienia dla rozwoju dyscypliny działalności przedwojennych kół naukowych, jak również zainicjowanej przez Kazimierza Budzyka tradycji konferencji teoretycznoliterackich, które […] zapoczątkowały serię ""Z Dziejów Form Artystycznych w Literaturze Polskiej"". Chęć kontynuacji dorobku tak wybitnych poprzedników w postaci serii Parabaza, którą otwiera omawiany tom, każe z nadzieją i optymizmem powitać inicjatywę młodych warszawskich polonistów." Z recenzji prof. Marii Tarnogórskiej