Książka J. Williama Wordena od lat 80. ubiegłego wieku jest ważnym podręcznikiem pracy z osobami przeżywającymi żałobę - doczekała się pięciu oryginalnych wydań, dotychczas przetłumaczono ja na osiem języków. Poradnictwo i terapia w żałobie to tekst, w którym J. William Worden opisuje szeroki zakres możliwych reakcji na stratę oraz charakteryzuje żałobę powikłaną i niepowikłaną. Pisze także o szczególnych przypadkach straty wielokrotnej, nieuznanej lub nieakceptowanej przez społeczeństwo. Przedstawia model, który może być alternatywą wobec koncepcji pięciu faz żałoby Elizabeth Kübler-Ross. Proponuje opisanie procesu żałoby za pomocą czterech zadań, z którymi mierzy się każda osoba przeżywająca stratę kogoś bliskiego: zrozumieć rzeczywistość straty ; doświadczyć bólu straty ; dostosować się do nowej sytuacji życiowej bez osoby zmarłej ; znaleźć trwałą więź ze zmarłym podczas rozpoczęcia nowego życia. Różnicuje sytuacje, które nie wymagają wsparcia specjalisty, i takie, w których pomoc terapeuty jest niezbędna, by osoba, która doświadczyła straty, mogła w swój indywidualny sposób spotkać się z zadaniami związanymi z żałobą. Poradnictwo w żałobie dotyczy interwencji, jakie podejmują doradcy w stosunku do osób, które doświadczyły straty w wyniku śmierci kogoś bliskiego, aby ułatwić im wykonanie zadań związanych z żałobą. Są to ludzie bez widocznych zaburzeń związanych z żałobą. Z kolei terapia w żałobie odnosi się do tych technik i interwencji, które specjalista stosuje wobec osób doświadczających chociażby pojedynczych zakłóceń procesu żałoby, które uniemożliwiają przeżycie żałoby w sposób zapewniający właściwą adaptację do nowej sytuacji. Często istnieją konflikty separacyjne z osobą zmarłą, którymi należy się zająć. Wymaga to szerszych umiejętności, zrozumienia i wyszkolenia niż poradnictwo w żałobie, które często może zapewnić zdolny przyjaciel lub członek rodziny.