Przywołujemy do życia duchy, Tallis, i one się tłoczą na skraju pola widzenia. Są mądre mądrością, którą wciąż posiadamy, choć o niej zapomnieliśmy. Ale las jest nami, a my jesteśmy lasem! Dowiesz się tego. Poznasz nazwy. Poczujesz woń owej pradawnej zimy, bez porównania okrutniejszej niż zwykły śnieg na Gwiazdkę. A gdy tak się stanie, wkroczysz na stary i ważny szlak. Ja ruszyłem nim pierwszy, zanim mnie opuściły… Tymi słowami żegna swoją wnuczkę Owen Keeton. Dziewczynę, której już wkrótce rzeczywistość ukaże swą zwodniczą, mroczną naturę. Dziadek zostawia jej list, pośmiertną wiadomość spisaną na marginesach książki o zapomnianych bohaterach. Niepokojące słowa mają przygotować młodą Tallis na to, co zobaczy i czego doświadczy, podróżując przez tajemniczy las ożywionych mitów. Z czasem Tallis odkrywa w sobie moc tworzenia tuneli między naszym światem a mityczną rzeczywistością prastarej puszczy. Staje się strażniczką jej dróg, twórczynią królestw duchów. Zza rzeźbionych, drewnianych masek spogląda na światy, które zniknęły już z ludzkiej pamięci. Rozmawia z ulotnymi, księżycowymi cieniami. A pachnąca płonącymi polanami, wypełniona tłumionym zamiecią krzykiem pradawna zima woła ją i wyciąga ku niej swe lodowate ręce... Czy Tallis przebędzie Krainę Ptasich Duchów, strzeżoną przez skrzydlatego demona Oyzina? Czy w nierealnym, bliskim snu świecie odnajdzie zaginionego brata, Harry’ego? A może zapętlona ścieżka, poza czasem i przestrzenią, zaprowadzi ją do serca lasu, miejsca narodzin pierwszego Mitu – Lavondyss?