351005
Book
In basket
(Modernizm w Polsce ; 68)
Pawłowi Łyżwińskiemu udała się rzecz rzadka – z jednego systemu-figury wyprowadził cały złożony i subtelny (często niewidoczny, bo zasłonięty przez ideologię) mechanizm dialektyki oświecenia. Szachy to zatem nie metafora, lecz struktura epistemologiczna (co widać zwłaszcza w analizach Duchampa i Becketta), ontologiczna i etyczna (Herbert i Irzykowski), a także estetyczna czy – w swych najskrajniejszych formach – totalna, jak wtedy, gdy autor analizuje szachy jako uniwersum szaleństwa. Pomysł uważam za znakomity, dobór obiektów teoretycznych niezwykle trafny, a przenikliwość analityczna, precyzja argumentacji i odwaga w opisaniu modernizmu poprzez antynomie kryjące się w samej zasadzie „egzystencji szachowej” powodują, że tekst czyta się jak teoriopoznawczą odyseję po nowoczesności. (dr hab. Jakub Momro)
Availability:
There are copies available to loan: sygn. 73440 (1 egz.)
Notes:
Bibliography, etc. note
Bibliografia, netografia na stronach 213-219. Indeks.
Funding information note
Współfinansowanie: Wydział Polonistyki (Uniwersytet Jagielloński)
Reviews:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again