SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. Katalog

Książka

W koszyku

oceń

Otchłań zapomnienia / scenariusz Paco Roca & Rodrigo Terrasa ; rysunki Paco Roca ; przełożył Tomasz Pindel. - Warszawa : Kultura Gniewu, 2024. - 294, [2] strony : ilustracje ; 18x25 cm.

Autor

Roca Paco (1969- ). Scenariusz Pindel Tomasz (1976- ). Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Komiksy i książki obrazkowe

Przynależność kulturowa

Literatura hiszpańska

Temat

Hiszpanie Groby masowe Prawo do pochówku Rodzina Pamięć Hiszpania

Gatunek

Komiks

Komiks. Zanim Leoncio Badia zakopie w masowym grobie ciało Joségo Celdy, odetnie mu kosmyk włosów, a obok schowa buteleczkę z ukrytą wiadomością. Ponad siedemdziesiąt lat później córka Joségo, Pepica, po wieloletniej batalii uzyska zgodę na rozpoczęcie poszukiwań ciała ojca. To, co znajdą archeologowie na cmentarzu w Paternie, zadziwi całą Hiszpanię. W „Otchłani zapomnienia” Paco Roca i Rodrigo Terrasa podążają śladem wspomnień, by zrekonstruować tragiczne losy tysięcy Hiszpanów pochowanych w masowych grobach, do dziś niezbadanych. Towarzyszą też ponad osiemdziesięcioletniej Pepice w walce o prawa do godnego pochówku jej ojca i pokazują, że istniejemy jedynie dzięki pamięci.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

W91 (Chłodna 11)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-91 hiszp. (1 egz.)

BD21 (Solidarności 90)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. IV (1 egz.)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Abismo del olvido, 2023

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: El abismo del olvido.

Recenzje:

Temat przewodni tego komiksu bardzo mnie zainteresował szczególnie w kontekście ostatnio czytanych lektur o wojnie domowej w Hiszpanii („W hołdzie Katalonii”, „Komu bije dzwon”).
Tym razem Paco Roca i dziennikarz Rodrigo Terrada w przejmujący sposób grzebią w przeszłości i rozdrapują rany, wbrew tym wszystkim, którzy niekoniecznie widzą sens w ciągłym oglądaniu się za siebie, którzy demokrację chcą budować na niepamięci. (...)
Ta narysowana opowieść, na pierwszym planie ukazuje osobistą walkę córki o pamięć ojca, w szerszym wymiarze staje się świadectwem potrzeby wydobycia na powierzchnię nie tylko tysięcy Hiszpanów spoczywających w masowych grobach, ale także prawdy o okolicznościach ich śmierci. W wielu przypadkach wyroki były krzywdzące, oparte na fałszywych oskarżeniach wynikających jedynie z fanatycznych różnic w poglądach politycznych.
Mimo wprowadzenia w 2007 roku „Ustawy o pamięci narodowej” nie ułatwiła ona rodzinom odnajdowania ciał swoich bliskich, bo to na nich przerzuciła zadanie odnalezienia i odzyskania szczątków. Co gorsza, gdy w 2011 roku do władzy doszła partia prawicowa, wstrzymała gwarantowane przez „Ustawę…” wsparcie na ten cel z powodu… braku środków.
Ponadosiemdziesięcioletnia Josefa (Pepica) Celda, córka skazanego na śmierć w 1940 roku rolnika, oskarżonego o przynależność do lewicy republikańskiej, nie poddała się i „wbrew przesądom kraju udręczonego własną pamięcią – pochyliła się nad otchłanią zapomnienia”.
I mimo iż minęło ponad siedemdziesiąt lat od pochowania ojca w zbiorowej mogile, Pepica nie odpuściła i toczyła biurokratyczny bój w urzędach „przeciw skomplikowanemu mechanizmowi demokratycznego państwa cierpiącego na amnezję” o prawo do pogrzebania ojca w rodzinnym grobie.
Ta emocjonalnie przedstawiona batalia, prowadzona przez bohaterkę tej graficznej opowieści, przeplata się z losami grabarza, który grzebiąc ofiary reżimu w zbiorowych grobach, starał się ocalić pamięć o nich. Wątek Pepicy i grabarza Leóncia Badíi Navarry, wzbogacony jest o odniesienia do kultury i tradycji antycznej: Homera, Sofoklesa, Arystotelesa, które dały początek wielu naszym zwyczajom i obrzędom pogrzebowym.
Komiks ten nie tylko uzupełnił moją niedowiedzę o skomplikowanych realiach w Hiszpanii tuż po zakończeniu wojny domowej, ale był również nietypową lekcją historii, która pozostanie w mojej pamięci na długo dzięki emocjonalnemu ładunkowi, jaki niesie za sobą jego opowieść.