Punktem przełomowym konfliktu izraelsko-palestyńskiego - jednego z głównych ognisk zapalnych na świecie - był wybuch pierwszej intifady w grudniu 1987 r. Choć w ciągu niemal dwóch dekad Palestyńczykom nie udało się zbudować własnego, w pełni suwerennego państwa, widoczne od połowy 2005 r. Przyśpieszenie polityczne w regionie wskazuje, że konflikt bliskowschodni wszedł w decydującą fazę. Ciekawa publikacja dla zainteresowanych tematem.
Celem opracowania zbioru było doprowadzenie do swoistego spotkania różnych punktów widzenia, z których można i należy rozpatrywać problemy bezpieczeństwa teleinformatycznego.
Bibliografia, netografia, wykaz aktów prawnych na stronach 363-404. Indeks.
Celem publikacji jest charakterystyka problemów i wyzwań w stosunkach NATO – Unia Europejska na przestrzeni ponad dwudziestu lat. Autor analizuje znaczenie i role obu organizacji w stosunkach miedzynarodowych oraz proces kształtowania sie relacji miedzy nimi. Wskazuje na rózne, czasami sprzeczne, wizje stosunków transatlantyckich w dziedzinie bezpieczenstwa. Współpraca miedzy obiema organizacjami podlega ograniczeniom, wynikajacym z odmiennej roli, mandatu, sposobu funkcjonowania oraz kultury organizacyjnej. Przyczyna ograniczen sa takze rózne interesy polityczne ich panstw członkowskich. Obok współpracy widoczna jest równiez rywalizacja miedzy NATO i UE. W rezultacie nie wykorzystuja one potencjału wzajemnych stosunków. Mozliwy jest jednak praktyczny postep w ich współpracy poprzez poprawe dialogu politycznego, rozszerzenie i pogłebienie płaszczyzn kooperacji czy tez próbe znalezienia bardziej efektywnego sposobu współdziałania NATO i UE. Nadzieje na bardziej pragmatyczna współprace w kolejnych latach daje reakcja obu organizacji na pełnowymiarowa agresje Rosji przeciw Ukrainie.
To, co czyni te swoista kronikę szczególnie wartościowa, to głębia historycznej perspektywy, pozwalająca wyjść daleko poza opłotki doraźnej publicystyki, a także suwerenny ton autora. To nie jest ton „pawia” ani „papugi”, ale głos krytycznego analityka zadań, dokonań i niedokonań polskiej polityki zagranicznej, a także – kiedy trzeba – arogancji i ignorancji niektórych zachodnich komentatorów przemian na scenie geopolitycznej naszej części świata. (prof. dr hab. Andrzej Nowak)
Od kiedy w latach 1993-1994 zaczęto poważnie się zastanawiać nad kwestią rozwoju NATO, na ten temat z zaangażowaniem wypowiadali się zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy rozszerzenia. Mimo to niewiele wiadomo o przebiegu procesu opracowywania polityki rozszerzenia przez administracje Billa Clintona. W swojej książce James M. Goldgeier analizuje proces, który doprowadził do tego, że rozszerzenie NATO stało się elementem polityki Stanów Zjednoczonych. Książka ułatwia zrozumienie biurokratycznych mechanizmów polityki zagranicznej, wpływu polityki wewnętrznej oraz relacji między władzą wykonawczą a ustawodawczą. Ponadto dzięki ujawnieniu przeszkód, z jakimi zmagało się NATO podczas tej rundy rozszerzenia, autor dokonuje oceny ograniczeń, które napotyka Sojusz, rozważając przyjęcie w przyszłości w poczet swoich członków innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
